خدا ما را دوست دارد

خدا ما را دوست دارد – او پسرش را برای ما داد

برای بررسی محبت خدا نسبت به ما، بیایید از اول یوحنا 4: 9 شروع کنیم. در آنجا می خوانیم:

" و محبّت خدا به ما ظاهر شده است به اينكه ... "

وقتی محبت از روی راستی باشد، در عمل خود را نشان می دهد. کلام خدا در اینجا به ما می گوید که مطمئناً خدا ما را دوست دارد و محبتش را نشان داده و ابراز داشته است. چگونه؟ جواب در ادامه آیه است.

اول یوحنا 4: 9 

" و محبّت خدا به ما ظاهر شده است به اينكه خدا پسر يگانه خود را به جهان فرستاده است تا به وي زيست نماييم. "

خدا محبتش را اینگونه به ما نشان داد که پسرش عیسی مسیح را به این جهان فرستاد تا ما بتوانیم از طریق او زندگی کنیم. در همین رابطه یوحنا 3: 16 می گوید:

" زيرا خدا جهان را اينقدر محبّت نمود كه ... را داد ... "

همانطور که گفتیم، محبتی که در بالا آمده همواره جامه عمل به تن می کند و خدا چون ما را دوست داشت، به ما چیزی داد! چه چیزی داد؟ بیایید به مطالعه مان ادامه دهیم:

یوحنا 3: 16 - 17

" زيرا خدا جهان را اينقدر محبّت نمود كه پسر يگانه خود را داد تا هر كه بر او ايمان آورد، هلاك نگردد بلكه حيات جاوداني يابد. زيرا خدا پسر خود را در جهان نفرستاد تا بر جهان داوري كند، بلكه تا به وسيله او جهان نجات يابد."

خدا تنها به دلیل محبتش به ما تا جایی پیشرفت که پسرش را برای ما داد تا بمیرد و ما با ایمان به او حیات جاودانی بیابیم. رومیان 5: 6-10 این موضوع را هرچه بیشتر روشن می سازد:

رومیان 5: 6-10 

" زيرا هنگامي كه ما هنوز ضعيف بوديم، در زمان معيّن، مسيح براي بيدينان وفات يافت. زيرا بعيد است كه براي شخص عادل كسي بميرد، هر چند در راه مرد نيكو ممكن است كسي نيز جرأت كند كه بميرد. لكن خدا محبّت خود را در ما ثابت مي كند از اينكه هنگامي كه ما هنوز گناهكار بوديم، مسيح در راه ما مرد. پس چقدر بيشتر الآن كه به خون او عادل شمرده شديم، بوسيله او از غضب نجات خواهيم يافت. زيرا اگر در حالتي كه دشمن بوديم، بوساطت مرگ پسرش با خدا صلح داده شديم، پس چقدر بيشتر بعد از صلح يافتن بوساطت حيات او نجات خواهيم يافت. "

عبارت "خدا محبت خود را در ما ثابت می کند" را ببینید. چگونه خدا محبتش را به ما ثابت می کند؟ او نه تنها پسرش را برای ما داد، بلکه او را زمانی داد که ما هنوز گناه کار، بی دین و کاملاً نالایق چنین قربانی بودیم!

چنین چیزی را دوباره در افسسیان باب 2 می بینیم:

افسسیان 2: 1-3 

" و شما را كه در خطايا و گناهان مرده بوديد، زنده گردانيد، كه در آنها قبل، رفتار مي كرديد برحسب دوره اين جهان، بر وفق رئيس قدرت هوا يعني آن روحي كه الحال در فرزندان معصيت عمل مي كند. كه در ميان ايشان، همه ما نيز در شهوات جسماني خود قبل از اين زندگي مي كرديم و هوسهاي جسماني و افكار خود را به عمل مي آورديم و طبعاَ فرزندان غضب بوديم، چنانكه ديگران."

دلیل اینکه لغات ماضی را در متن بالا مشخص کردم این است که میخواهم بر این موضوع تأکید کنم که برای کسی که به خداوندی عیسی مسیح و قیام او ایمان دارد، وضعیت شرح داده شده در متن بالا دیگر موجود نمی باشد. ما مرده بودیم. مرده در خطایا و گناهان و مستحق غضب. اما دیگر مستحق چنین چیزی نیستیم! وضعیتی که در آیات توصیف شده، برای ما جزء خاطرات است و اکنون واقعیت ندارد! وضعیتی است که ما از آن رها شده ایم! اما چگونه نجات یافتیم؟ توسط که و چرا؟ افسسیان 2 :4-9 پاسخ این سوالات را می دهد:

افسسیان 2: 4-9 

" ليكن خدا كه در رحمانيّت، دولتمند است، از حيثيّتِ محبّتِ عظيمِ خود كه با ما نمود، ما را نيز كه در خطايا مرده بوديم با مسيح زنده گردانيد، زيرا كه محض فيض نجات يافته ايد. و با او برخيزانيد و در جايهاي آسماني در مسيح عيسي نشانيد. تا در عالم هاي آينده دولت بي نهايت فيض خود را به لطفي كه بر ما در مسيح عيسي دارد ظاهر سازد. زيرا كه محض فيض نجات يافته ايد، بوسيله ايمان و اين از شما نيست بلكه بخشش خداست، و نه از اعمال تا هيچ كس فخر نكند. "

لغت "لیکن" که آغازگر متن است، تفاوت میان چیزی که بر آن مقدم است (آیات 1-3) و چیزی که قبل از آن است (آیات 4-9)، ایجاد می کند. آیات 1-3 وضعیت رقت انگیزی که قبل از ایمان داشتیم را توصیف می کند. همانطورکه در آنجا می خوانیم، ما "در خطایا و گناهان مرده بودیم" و "لایق غضب". اما خدا برحسب فیض عظیمی که به ما ارزانی داشته، همه چیز را عوض کرد: حالا بجای "مرده در خطایا و گناهان"، "با مسیح" زنده ایم و به جای لایقین غضب، با مسیح در جای های آسمانی نشسته ایم ! از دید خدا، این چیز ها قبلاً انجام شده! و چرا خدا این کار را انجام داد؟ "بخاطر فیض عظیمی که به ما ارزانی داشته... حتی زمانی که در خطایا مرده بودیم" !